#मूळकवी: संदीप खरे
सुटलेल्या पोटाची कहाणी
बुडवून भरलेली एक पुरी पाणी,
भरलेले तोंड, डोळ्यातून येणारे पाणी (२)
रोजचेच आहे सारे काही आज नाही
खाली कसा वाकू मित्रा मला तोल नाही
झोपतच राहतो रोज मी उशीत
निजतंच तरी पण खातो मी खुशीत
सांगायाची आहे माझ्या मित्रा तुला
सूटलेल्या पोटाची हि कहाणी तुला
खा खा खा खा खाऽऽऽऽऽऽऽऽ खा खा खा खा खाऽऽऽऽ (२)
आट-पाट नगरात पहाटे गर्दी होती भारी
घामाघूम राजा करी जिमची वारी (२)
रोज सकाळीस राजा निघताना बोले
डायट करायचे काल राहुनिया गेले
जमलेच नाही काल टाळणे मला जरी
आज परी खाणार मी वेळेतच घरी
स्वप्नातल्या ट्रॅक वरती मारू मग फेरी
खऱ्याखुऱ्या ट्रॅकपरी ट्रेडमिल च बरी
हलविन मी वाढलेल्या पोटाचा झोला
सूटलेल्या पोटाची हि कहाणी तुला
खा खा खा खा खाऽऽऽऽऽऽऽऽ खा खा खा खा खाऽऽऽऽ (२)
ऑफिसात कामे करतो मी बसून
लंच ब्रेक मध्ये डबा जातो फस्त होऊन
मित्राच्या आग्रहाखातर घेतो चहाही पिऊन
बघता बघता काटा सरके नव्वदीकडे ऐंशीकडून
जरा तरी काळजी वाटू दे माझी रे तुला
सुटलेल्या पोटाची ही कहाणी तुला....
दमल्या पायाने जेव्हा येईन मी घरी (२)
घराचा चहा होतो बरोबर टोस्ट आणि खारी(२)
गप्पा गोष्टी करायला अंगी त्राण नाही (२)
झोपेची पेंग येते पुन्हा डोळ्यावर,
आडवा होतो संध्याकाळी मी बेडवर
उठून रात्री जेवायला बसतो थेट डायनिंग टेबलवरी
काय सांगू मित्रा माझ्या वजनाची व्यथा मी तुला
सुटलेल्या पोटाची ही कहाणी तुला!!
खा खा खा खा ssss खा खा खा खा ssss
- हर्षद मोहन चाफळकर, पुणे
१६०४२०२१०९१०
No comments:
Post a Comment